Schni schna schnappi

Achhh, wat is het leven toch goed als je niet hoeft te werken (een schamele 6 weken maar, lol), op en neer naar het voetbalveld hoeft te rennen gemiddeld 5x in de week met 3 kinderen, vergaderen of van te voren te bedenken en plannen wat te eten vanavond. Nee, hier is het leven goed. Niets moeten, geen verplichtingen, per dag bekijken wat we willen en waar we zin in hebben en niet te moeilijk doen over het wat, waar en wanneer we eten. Pfff, als je het zo achter elkaar leest zou je er bijna aan kunnen wennen vrees ik, zij het niet dat het niet echt een reeel beeld is. Alhoewel…deze 5 weken wel dus en dat voelt heeeeeel erg lekker kan ik je vertellen. Het rare is ook dat het niet voelt als een gewone vakantie waarbij je na een week alweer gaat denken aan de terugweg, maar echt als een tijdje weg, en dan valt dat “tijdje” relatief gezien zelfs nog wel mee. Daarbij komt nog dat we door de lange reis, het verspringen van de dagen, data en tijd ook nog eens het besef kwijt zijn geraakt welke dag en datum we leven (of zou dat te maken hebben met de lekkere wijn die we geregeld tot ons nemen?). Volgens mij ben je dan toch wel het ultieme vakantie-gevoel aan het kweken en kan er geen beter teken zijn om optimaal te genieten. Maar oke, de een heeft er nu eenmaal meer moeite mee om lang weg te zijn dan de ander. Stef vindt het bijvoorbeeld allemaal super, maar als hij morgen weer naar school en zijn vriendjes zou mogen denk ik wel dat ik weet wat hij zal kiezen. Ach, ik denk maar zo, dat het een goed teken is en dat ze graag in het Gerwense vertoeven.

Maar goed, vandaag was het tijd voor een dag met een hoog “Australie-gehalte”. Langzaam aan begint de familie zijn tijden van ontwaken weer op te schuiven naar acceptabele tijden voor de gemiddelde mens, wat maakt dat we nu om een wat meer christelijke tijd aan het ontbijt zitten, tot genoegen van de tijdelijke buren die we steeds hebben. Traditiegetrouw zaten we op zondagochtend aan de gebakken eieren, speciaal voor diegenen met heimwee :). Na het ontbijt en omzetten van een deel van ons huis op wielen zodat we weer rij-klaar waren, hebben we nog een nacht bijgeboekt hier en zijn we vertrokken naar “Billabong sanctuary” ‘n kilometer of 17 ten zuiden van Townsville om wat Australie op te snuiven vandaag. Nou, dat hebben we geweten!
Vanaf dat we binnenkwamen (en dat begon al in de souvenierwinkel, die ze weer eens tactisch aan het begin van het park hadden geplaatst), waren we de kids kwijt. Wat een dieren…en dat allemaal binnen handbereik, dus superleuk voor hen. Het aaibare gehalte was erg hoog waardoor het voor de kinderen des te interessanter werd om in de buurt te blijven. We hebben eigenlijk vanaf het begin meegelopen en vooral geluisterd naar een 2-tal medewerkers van de dierentuin. Zij hebben alles verteld en laten zien over een aantal (zeer Australische) dieren die ook allemaal in Australie maar zeker ook in deze omgeving leven. Om te beginnen bij de koala’s die we na de uitleg mochten aaien en eventueel vast konen houden. Wel leuk hoor…altijd al eens zo’n beertje willen kroelen, lol. Natuurlijk hebben we ook een heel aantal kangaroos gezien en zelfs kunnen aaien. Die zaten niet gevangen maar leven daar, welliswaar wel binnen de poorten, maar verder los op het terrein van het park. Daarmee ging vooral Niek zijn wens in vervulling om in Australie kangaroos (zijn lievelingsdier) te kunnen zien en zelfs te kunnen aaien, super!
Naast de koala’s en de kangaroos hebben we uitleg (en de mogelijkheid tot het vasthouden van deze dieren) gehad over krokodillen, slangen en hagedissen (en dan de soorten, iets groter dan gemiddeld, brrr). Jullie hebben het in mijn verhaal van gister al kunnen lezen….ik heb er niet veel mee als ik eerlijk ben, behalve dat ik ze eng en verre van leuk vind, laat staan dat ik ze vast wil houden, wil aaien of dicht in mijn buurt wil hebben, no way. Als Han in Nederland zo’n reptielencursus heeft vraag ik hem al extra op te willen letten toch vooral niets (per ongeluk) mee naar huis te nemen van die griezels, brrrr. Eigenlijk heb ik zelfs al teveel gehoord vandaag en dat in de zin van dat er in Australie maar liefst 175 verschillende soorten slangen zijn en dat ze (vertelde de beste man met trots ook nog) 9 van de 10 slangen in de top-10 van meest gevaarlijke en giftigste exemplaren, hier huisvesten. Schappelijk was wel dat hij ons wat tips meegaf over wat te doen wanneer je een slang tegenkomt of zelfs gebeten wordt door een van die schatjes…
Maar ja, ik mag dan misschien een watje zijn maar mijn koters zijn bikkels! Zij hebben stuk voor stuk koala’s, krokodillen, slangen en grote, hele grote hagedissen geaaid en vastgehouden….en dat zonder er ook maar 1 van de schrik te laten vallen. Na al dit leuks had de beste man die de uitleg gaf, nog meer in petto en wel Schnappie Tom….een enorme krokodil van maar liefst bijna 6 meter lang! Naast wederom een interessante uitleg en dito voederritueel van Schnappie, gaf de attente man ook hierbij nog wat practische tips met betrekking tot het pootje baden in deze regionen….altijd handig moet je maar denken, brrr. De foto’s van dit dagje “typisch Australie” zien jullie wel voorbij komen.
Na dit bezoek en al het moois zijn we naar Townsville zelf gereden. Ik had namelijk in een van de vele boekjes een “souvlaki-bar” gespot… tsja en waar een griek zit daar ben ik, zelfs down under, lol. We hebben nog een poging gedaan voor een rondje boulevard, maar na een paar uur slenteren in de dierentuin, met een gemiddelde temperatuur van tegen de 35 graden (ik wrijf het er nog maar eens in :)) wilden we eigenlijk allemaal lekker eten en dan zo snel mogelijk terug naar de camping en een duik in het (verkoelende) zwembad. Na het eten zijn we dan ook terug gereden en hebben we de rest van de middag heeeerlijk in het zwembad gehangen. Morgen gaan we hier weer vertrekken. Afhankelijk van wat we onderweg tegen gaan komen en waar we zin in hebben om te doen zullen we verder af gaan zakken naar het zuiden richting The Whitesunday regionen. Moet een idyllisch plekkie zijn, dus das wel aan ons besteed.

Truste allemaal (voor tegen de tijd dat jullie er allemaal weer induiken met een lange werkmansdag voor de boeg…:))

Geen beter vermaak dan leedvermaak he, whahha!

Lars, Evi en Stan, bij deze een paar foto’s om te laten zien dat alles hier gewoon rechtop staat en wat voor dieren we allemaal al gezien en vastgehouden hebben……stoerrrrrr zijn wij he :) !!