Pas op de plaats

Tsjonge jonge, ben bijna blij dat internetten op deze camping lukt en relatief niet duur is ook(daar komt de echte Nederlander weer in me naar boven):)want het bijhouden van zo’n dagboek is superleuk maar kost ook best wat tijd. Vooral omdat de gemiddelde snelheid van dat draadje en de verbinding hier niet kan tippen aan thuis waardoor het allemaal nog wat langer duurt. Een paar dagen geen foto’s plaatsen dat kost daarna een hoop werk. Gelukkig hebben we vakantie en dus de tijd en doe ik het daarnaast met veel plezier, helemaal nu we beseffen dat de meesten iedere dag toch wel even naar onze avonturen.kijken. Het blijft een speciaal medium. Zo heb ik al met een paar mensen kunnen chatten via msn…dan heb je helemaal niet meer het idee dat je zo ver van elkaar afzit. Zijn we meteen weer even bijgekletst en op de hoogte van het reilen en zeilen thuis. Gister eindelijk weer (sinds onze aankomst) met het thuisfront (lees moeders) gebeld. Daar waren we al lang naar op weg maar ja…daarbij zijn we ook afhankelijk van de mogelijkheden hier. Af en toe moet dat ook echt hoor, voor hun maar ook voor ons. Ondanks dat we ons super vermaken zijn we toch een hele tijd weg en is het horen van elkaars stem alleen al heerlijk.
Han gaat binnenkort op een kritiek punt komen…. Voor iemand die uberhaupt niet op vakantie hoeft, ok dan, in de zomer 2 weken gaat en dan snel weer naar huis wil, is deze lange reis een beproeving wat dat betreft. Gelukkig wel van een ander kaliber waardoor ook de tijdsfactor een andere dimensie krijgt. Eigenlijk hebben we al bijna vanaf het begin geen besef meer van tijd en datum. Zowiezo lijkt het augustus voor ons gevoel maar daarnaast is ook het besef van tijd weg. Volgens mij HET bewijs dat we echt vakantie aan het houden zijn.
Vandaag vroeg iemand nog aan ons waar we kerstmis gaan vieren…ehhh, geen idee eigenlijk. Ik heb niet eens het besef wanneer het is laat staan dat ik weet waar we zijn en eigenlijk maakt het ook niets uit. We zullen het wel weten want alles draait hier het hele jaar door, alleen op eerste kerstdag is alles dicht. Kunnen we mooi als herinnering gebruiken. Bijzonder zal het toch wel zijn, al was het maar om de plaats waar we zijn, de omgeving, het moment en het feit dat we voor het eerst in 10 jaar kerst vieren alleen met ons eigen gezin.
Maar ja. Dat duurt nog een paar dagen (geloof ik, lol).
Vandaag hebben we na 2 dagen en veel kilometers rijden besloten om hier maar eens een dagje extra te blijven. Het beviel goed dus waarom niet dan he…we hebben de tijd aan onszef. We zijn richting het strand gereden. Het mooie hier is dat ze aan elk strand (tot op heden tenminste) speeltuintjes, soms waterpret en in ieder geval picknick tafels en bbq’s hebben. Ruimte en mogelijkheden genoeg dus om te spelen voor de kids. Altijd zijn er wel een aantal picknicktafels en bbq’s bezet met gezinnen en families. Apart om te zien dat mensen hier toch echt anders leven en misschien wel bewuster genieten soms met elkaar. Als ik dat zie kan ik daar wel jaloers op zijn. Tuurlijk moet het klimaat er ook naar zijn maar daarnaast leven de mensen stukken relaxter en maken ze duidelijk meer tijd vrij voor gezin en familie. Daar zouden wij (haastige) Hollanders vaak een voorbeeld aan kunnen nemen denk ik zo. Maar het strand trekt he en dus was ik al snel die kant op, met Tom en Niek achter me aan. Er was hier een strandwacht en een klein, afgezet stukkie waar je mocht zwemmen. Het was laag water waardoor er een soort meertje ontstond met heerlijk warm water en een hoop schelpen…..we waren dus weer even zoet, heerlijk, de zon en de zee en ikke weer tevree :).
Aan de strandwacht, een leuke jonge meid, hebben we gevraagd of zij eens een foto wilde maken van ons. Staan we er ook eens met ons 6-en op. Daarna hebben we nog een tijdje staan kletsen, hebben we nog wat goeie tips gekregen van haar en zijn we wat gaan eten op de weg terug. Terwijl dat we buiten zaten te eten (33 graden) begon een straatmuzikant kerstliedjes te spelen, wij in een deuk…konden er niets aan doen :).
Daarna terug naar de camping voor een frisse duik in het zwembad…pas op de plaats dus eigenlijk vandaag. Heeeeeeerlijk gerelaxed.
De camping is erg rustig, op een hoop enge beesten na trouwens. Ik zal wel een watje zijn maar ik kom dat soort beesten ook allemaal tegen altijd. Straks toen ik naar de wc ging ook weer…ik ben dan al op mijn hoede maar schrik dan toch weer. Zegt die eigenaar hier vanmiddag ook net weer tegen mij dat ie eigenlijk altijd als ie hier buiten loopt wel iets tegen komt. Pfffff, das nu net de laatste informatie die ik van hem wil krijgen. Ik zei al tegen hem dat de mensen die die beesten niet tegen willen komen vaak de pech hebben ze te treffen. Van mij hoeft t niet hoor, thnx en brrrrrrrrrrrr dan maar een watje maar deze dame gaat vanavond mooi in de camper naar de wc en nergens anders meer…morgen is er weer een nieuwe dag…:)