Barbie (en dan niet die van Ken :))

Zoww, vandaag eerst maar eens uitgeslapen want zo’n nachtelijk avontuur gaat je niet in de koude kleren zitten en al helemaal niet als je het niet meer gewend bent. Kijk, als ik thuis in dat ritme zit dan heb ik er geen moeite mee maar ja, das hier wel andere koek. Helemaal als ik geen internet heb dan lig ik er braaf op tijd in. En dat was het geval op deze stek. Zou geen probleem moeten zijn maar op de een of andere manier kon ik er niet opkomen, grrrr.
We hadden eigenlijk allemaal wat moeite om op gang te komen. Het was ongelooflijk heet, klef eigenlijk gewoon, waardoor je ook niet echt veel harder gaat rennen. Nog moe en onder de indruk van de avond ervoor hebben we meteen besloten niet verder te rijden vandaag. Deze dag vooral te gebruiken voor het doen van wat boodschappen voor onze eerste echte Australische “barbie” (en dat is dus niet Barbie van Ken), maar barbie als in de zin van bbq maar dan in het Australisch. Een beetje aanpassen moet he :).
Voor Han trouwens geen straf want die werd uiteraard erg vrolijk van het idee van vlees met vette randen en het bakken achter de bakplaat, lol.
Na de boodschappen zijn we richting strand gereden maar even leek het een beetje op thuis. De dame aan de receptie had al gewaarschuwd dat er wel eens storm zou kunnen komen en gelijk had ze, al was het woord storm een beetje overdreven moet ik zeggen. Maar regen hebben we de afgelopen 24 uur wel weer even genoeg gehad, verwend als we zijn. Gelukkig is de temperatuur er verder prima bij maar helaas voor Niek en mij geen strandweer dus. Wel een apart strand trouwens met lava-stenen en honderden kleine krabbetjes. En zoals bijna overal ook weer een prachtige speeltuin naast het strand, om in de sfeer van de omgeving te blijven een schildpadden-speeltuin.
Lekker terug naar de camping dus en heerlijk zitten bbq-en. Dominique nog lang aan de telefoon gehad. Heb vandaag namelijk een andere sim-kaart in mijn telefoon gezet waardoor ik nu een Australisch 04 ipv 06 nummer heb. Kan ik eens kijken hoe dat voelt… :) (niet schrikken mam, ik ben niet zomaar weg hoor). Maar dat geeft ons de mogelijkheid om gewoon te kunnen bellen met elkaar. Uiteindelijk was iedereen eigenlijk alweer vroeg aan het afknappen, of dat nu aan onze leeftijd ligt of aan het warme weer laten we maar even in het midden. Een avondje vroeg op stok en we kunnen er weer tegen. En voor het eerst op onze hele reis was het zelfs weer om in bed te liggen, whahaha :).