Christmas eve...... :-)

Het voordeel van een avond vroeg naar bed is dat je ook weer vroeg op kan staan. Aangezien we toch weer een 200 km voor de boeg hadden en daar gemiddeld toch wel een 3 uurtjes voor nodig hebben, wilden we op tijd weg vandaag. Vanmorgen was de eerste ochtend sinds onze aankomst hier in Australie dat ik niet mijn bed uitdreef van de hitte maar zelfs koude voeten had. Al die dagen heb ik nog geen laken nodig gehad behalve afgelopen nacht…en laat ik er toen net geen hebben. Han meende gisteravond nog even een lekker biertje te drinken terwijl hij zijn boek lag te lezen. Gebruikte het bed als tafel en vergat het even te melden bij mij. Dus bij de eerste beweging die ik met mijn teen maakte hadden we ineens ons bed vol met bier, getver dus. Laken eraf, hebben we toch niet nodig hier zeiden we tegen elkaar, maar ja. De hele nacht is het nog met bakken uit de hemel gekomen en daarbij was het voor onze begrippen nog fris ook. Je zou denken dat we met het tikken van de regen op het dak en de ramen goed zouden moeten kunnen slapen (we zijn immers de laatste weken voor ons vertrek niets anders gewend geweest), maar niet dus. Een voordeel, ik was al vroeg wakker en ook al uit bed. Meer moeite kostte het om alle juniors wakker te krijgen. Zal je altijd zien. Morgen, als we lekker willen uitslapen op eerste kerstdag staan ze natuurlijk al ruimschoots voor 7 uur op hun bed te jumpen :). Helaas voor ons bleek het ook nog links en rechts binnen geregend te hebben wat resulteerde in natte bedden. Een hoop was dus voor de volgende plaats van bestemming.
Uiteindelijk waren we iets voor 9 uur op pad richting Rainbow Beach. Een naar het scheen idyllisch plekje waar ik bedacht had dat we de kerst wel door zouden kunnen brengen. Het is een plaatsje, pal aan de oceaan, met nog geen 1000 inwoners. Klein maar fijn moeten we maar denken. En niet te vergeten, had ik gelezen in alle boekjes dat we daar “oceanvieuw” konden hebben…tsja en ik en de zee, jullie weten het ondertussen. Daarnaast hebben we wel totaal geen kerstgevoel maar voor het idee moet het met deze dagen toch een beetje een speciaal plekkie zijn. Bijna heel de weg met regen schoot het toch aardig op en hebben we wederom genoten van alles wat we tegenkwamen. Het is ongelooflijk hier hoezeer het landschap steeds verandert, regenwoud, uitgestrekte vlaktes, bergen, bossen, hele velden suikerriet, bananenplantages en dan de bordjes met alles wat over kan steken, kangaroo’s, koala’s, cassuarissen, paarden, emoe’s en het bordje van het spoor en de trein die we de afgelopen 1,5e week denk ik al 100.000 X zijn tegengekomen. De trein volgt namelijk de hoofdweg, er is maar 1 spoor dus kun je nagaan hoe druk het daarop kan zijn…NOT. Maar wel heel erg attent, bij iedere overgang of kruising van de weg staat een waarschuwingsbord, en dat geld ook voor alle zandwegen die ermee kruisen…tel uit je winst dus :).
Maar oke, ik dwaal af, tegen 13.00 kwamen we bij de camping aan. De tomtom stuurt ons altijd naar het midden van een plaats en in dit geval begon de straat waar we moesten zijn al zo’n 20 km voor het dorp en eindigde op een t-splitsing frontaal bij het strand. Van verdwalen kan in dit soort situaties, zelfs voor mensen die geen kaart kunnen lezen, geen sprake zijn, wel zo handig in dit immense land. De wederom vriendelijke mevrouw aan de receptie vroeg of we voor 6 dollar extra beachfront wilden of een ander plekkie. Nu moet je weten dat 6 dollar nog geen 4 euro is dus dat was niet moeilijk natuurlijk. Ik was al lang blij dat er nog zo’n plekkie was want bij het eerste rondje toen we voorbij reden leek het nogal druk. Nou blijkt wel dat ze hier, in tegenstelling tot alle andere campings tot op heden, meedoen aan het motto “hoe kleiner ik mijn campsites maak des te meer mensen kan ik plaatsen :)”. Gelijk hebben ze wel eigenlijk want wie wil er nou niet met zijn neus op het strand staan. Er was dus nog een mooi smal plaatsje met super-uitzicht en dat compenseerd dan meteen alle ruimte die je voor even inlevert. Han heeft alles geinstalleerd en ik ben maar aan de was geslagen. Helaas moet die hier ook heel af en toe gebeuren. Achteraf gezien had ik aan 1 misschien 2 koffers genoeg gehad. Altijd denk je dat je te weinig bij gaat hebben. Ik wist ook wel dat het warm zou zijn maar niet dat we eigenlijk alle dagen in zo min mogelijk kleren zouden lopen. Ach ja, weten we dat weer voor de volgende x dat we gaan :).
Op de camping bleken er schuin tegenover ons nog een Nederlands gezin te staan en vrienden waren gemaakt. De kids hebben we niet echt meer gezien. De handelaren in het gezelschap hadden bedacht dat ze geverfde schelpen konden gaan verkopen en hebben de hele camping rondgelopen ondertussen “for sale” roepend. Al hun geroep heeft hen tot op heden 1 dollar en 20 cent (70 harde eurocenten) opgeleverd, maar ja, wie het kleine niet eert…:). Samen hebben ze nog gezwommen en vanavond met veel moeite afscheid van elkaar genomen, meteen checkend bij elkaar hoe vroeg ze altijd waker zijn ’s ochtends, zodat ze verder konden gaan met hun handel…whahha en dat op eerste kerstdag!
Wij hebben dan wel geen besef van kerst maar de mensen om ons heen duidelijk wel, lol. De een zijn kermis is nog bonter dan de ander (wat dat betreft zie ik de overeenkomsten met thuis wel :)). In ons straatje heeft men aan de zee-zijde allemaal lampjes gehangen voor hun eigen caravan en af en toe zien je zelfs een kerstboom staan. Wel lollig hoor. Het vreemde blijft alleen dat het ook hier nu uitgestorven is ondertussen. Het is nu 22.30 en alles is al lang en breed stil en donker overal, behalve bij die kaaskop met haar computer weer.
Nou, ik moet zeggen dat ik thuis op dagen als deze wel wat extra mis. Maar als jullie zouden zien wat ik nu zie zou je ook begrijpen dat het totaal geen straf is om hier te vertoeven vandaag. Ik zit nu naast de camper, met voor 6 dollar extra mijn beachfront :), de maan is straks opgekomen en ik denk dat hij op een dagje na vol is. Het licht van de maan en een volle heldere sterrenhemel schijnt over de zee wat maakt dat ik vanaf mijn stoel heel ver een verlichtte oceaan over kan kijken. Op het geruis van de zee, een enkele krekel en een verdwaalde airco na is het hier muisstil…that’s my christmas eve…merry christmas allemaal :)!