Pannekoeken

Een echte Australier heeft mij vandaag eens uitgelegd hoe het komt dat de campings hier zodra het donker aan het worden is uitgestorven en doodstil zijn. De mensen in Queensland leven met het licht. Zodra het donker is, loopt het dagelijkse leven ten einde en duiken ze ook vroeg hun bed in. In de ochtend zijn ze dan weer erg vroeg op en beginnen dan vaak ook al vroeg hun werkdag zodat ze op het einde van de middag eerder thuis zijn en toch nog iets aan hun dag hebben. Maar het vreemde is dat wij zouden denken van nu hebben we vakantie en gaan we eens lekker uitslapen…zij niet dus blijkbaar. Die keren dat ik ’s ochtends al vroeg over de camping naar de toilet ging kwam ik bijna altijd al mensen tegen en geloof me dat zijn echt tijden dat de gemiddelde mens nog niet wil weten dat het ochtend is :), raar volkje die Queenslanders, lol.
Ik geloof trouwens ook niet dat ik eerste kerstdag ooit zo vroeg (6.30) op ben geweest, maar ja, hier gaat dat vanzelf. Met mij was ook Niels, onze Nederlandse kleine vriend van de overkant, door zijn kleinere broertje op tijd wakker getrommeld en hij stond al rond de camper te spotten of zijn kameraden toevallig ook al ontwaakt waren. Ze wilden namelijk verder gaan met hun handel want voor het geld dat ze ermee zouden verdienen, hadden ze al een aantal verschillende bestemingen bedacht van een nieuwe step, tot het cash verdelen, tot het kopen van een ijsje van de uiteindelijke opbrengst.
Maar goed, hij moest even geduld hebben want de rest van de familie sliep nog. Voor mij even een mooi moment om naar huis te gaan bellen. Thuis was het namelijk nog kerstavond, terwijl wij al aan onze eerste kerstdag waren begonnen. En ondanks dat het kerstgevoel ontbrak, hoort het er toch echt bij om thuis te horen en een fijne kerst te wensen. Even laten weten dat je aan elkaar denkt. Eigenlijk voelde het ook wel een beetje zielig. Om je heen zie je iedereen kerst vieren terwijl je je qua gevoel afvraagt waar al die mensen toch mee bezig zijn midden in de zomer :).
Gelukkig hadden we de avond ervoor al afgesproken met Emily, Mathijs en hun 3 kids om eerste kerstdag samen te eten en ervaringen uit te wisselen. Zij maken namelijk dezelfde reis maar dan net andersom. Tsja, en wat boodschappen konden we niet meer doen dus dan de koelkast maar door. Hmm, en waar hadden we het meeste van staan…juist, pannekoekenmix, hoe practisch die moeders :).
Ach, we zouden wel zien, eerst maar eens genieten van de dag. Lekker rustig ontbijten en een beetje relaxen. Geen familiebezoek gepland vandaag, lol. Daarnaast is eerste kerstdag de enige dag in het jaar dat alles in Australie echt gesloten is dus tsja, dan ben je verplicht je te vermaken in het zwembad, op het strand, met het lezen van een boekje of borrelen bijvoorbeeld. Zwaar hoor zo’n kerst…:).
In de middag toen het weer eb werd en je van onze stek uit het strand weer opkon, ben ik lekker op het strand gaan lopen en ben wat foto’s gaan maken met al snel Niek mee in mijn kielzog. Op een gegeven moment kwamen alle kids, met Emily en Mathijs en uiteindelijk ook Han om de zee in te gaan. Het waaide nogal waardoor er heerlijke golven waren, tot groot plezier van vooral de mannen (groot misschien nog wel meer dan klein). Niets leuker natuurlijk dan duiken en springen in de golven, wat trouwens wel opletten was aangezien er nogal een stroming stond. Er stond een flinke wind en er was niet echt veel zon maar wel een lekkere temperatuur dus eigenlijk goed toeven daar Tot het einde van de middag zijn we blijven hangen en daarna vonden we dat het eigenlijk wel tijd was voor een borrel (it’s always somewhere in the world drinking time…heb ik ooit geleerd :)). Eigenlijk gewoon heerlijk zitten relaxen. De kids konden het heel goed met elkaar vinden dus die vermaakten zich wel. Kwamen af en toe voorbij voor wat drinken en iets lekkers en verder zagen we ze niet eens.
Het was al donker tegen de tijd dat we gingen eten. Andrew en Andrea, andere (Australische) overburen en de buren van Emily en Mathijs zouden ook mee-eten, dus zijn we lekker in de picknick-area neergevallen met ons aan een tafel en de kids aan de andere. Iedereen had wat gemaakt en meegenomen (van Quiche, salade, knoflookstokbrood, tot…pannekoeken, niet te moeilijk maar wel lekker allemaal en eigenlijk gaat het helemaal niet om wat je eet maar meer om met wie je eet en of het gezellig is. En gezellig was het zeker. Tegen de tijd dat wij aan tafel gingen, ging de rest van de camping zo ongeveer op stok (net donker he :)). Laat ik het zo zeggen, we hebben ons uiteraard netjes gedragen maar ik denk dat er vandaag een aantal mensen blij zijn dat we weer opgehoepeld zijn, whahha.
Na heeeel veel wijn, bier, lol en gezelligheid lagen we rond een uurtje of 1.00 in bed……tsja en dat tikt aan als je alweer vroeg wakker bent…pffff, viel ff niet mee. Voor mijn 2de kerstontbijt moest ik even passen…denk niet dat dat goed zou aflopen, lol. Een mooie ervaring op op deze manier kerst te vieren, gaat de boeken in als onvergetelijk, uniek op zijn eigen manier!