Kilometervreter

Door het feit dat we eigenlijk min of meer verplicht moesten blijven staan in Rainbow Beach, vanwege eerste kerstdag, was het vandaag toch wel weer even nodig om een flink aantal kilometers te gaan maken. Gelukkig niet erg want het was echt enorm k*tweer, op de temperatuur na dan, en alles behalve strandweer dus. Daarnaast zaten we niet meer zo ver voor Brisbane en op de Australian Zoo van wijlen Steve Irwin na waren er niet echt stekkies die we wilden zien. In de vroege ochtend dus vooral opruimen, ruuuuuuuuustig aan want mijn maag wilde nog niet echt meewerken na die wijn van eerste kerstavond (door het vroege opstaan zit er dan ook maar een paar uur tussen he, dus weinig verwerkingstijd :)). De kinderen wilden, voor we allemaal zouden gaan vertrekken hun uiteindelijke opbrengst van de schelpenverkoop (5 dollar 35 ct!), nog heel graag uitgeven aan het kopen van een ijsje. Zij stonden dan ook al vanaf 7 uur te springen om naar de receptie te gaan en daar hun ijsje te kopen (en eten was wel ff het laatste waar ik aan wilden denken op dat moment dus brrr). Eerst ruimen en alles klaarmaken voor vertrek en daarna zijn we met ze gaan kijken of ze wat konden kopen. 7 Kids en dat bedrag, daar kan je ook hier geen losse ijsjes van kopen voor allemaal dus dan maar naar de supermarkt, die gelukkig aan de andere kant van de straat lag. Daar meteen maar een hele doos gekocht en de overgebleven winst van wel 25 dollarcent verdeeld onder de harde werkers! Allemaal trots en tevreden met een ijsje en wat cashgeld in de hand, hebben we elkaar nog een goed reis gewenst en uitgezwaaid en zijn we rond 9.30 vertrokken richting Brisbane.
Op zich schoot alles erg goed op. Tot onze grooooote verbazing kwamen we er na 2000 kilometer achter dat ze hier in Australie ook 2-baans wegen kunnen bouwen, nee…zelfs 3-baans en het ongelooflijke gebeurde, ineens zaten we zelfs op een 4-baans weg. En geloof me, als je al 2000 km gereden hebt op een en dezelfde eenbaansweg is dat ineens verbazingwekkend. Niet raar natuurlijk, weet ik ook wel want Brisbane is een van de grotere steden van Australie dus ja dan moet je wat. Aan de andere kant stond zelfs file…en dat samen met de regen die met bakken uit de hemel viel, leek het bijna op thuis :).
Tegen het einde van de ochtend zaten we net voor de stad en dus ter hoogte van de Zoo. Het regende echt heel erg hard en daarnaast wilden we graag de stad voorbij zijn vandaag zodat we weer een inhaalslag hadden gemaakt meteen. Steve Irwin’s Zoo moet wel een van de mooiere van Australie zijn maar heeft naast de “locale” dieren ook tijgers, olifanten enz, en ja die kunnen we thuis ook bekijken dus hebben we besloten ergens te stoppen om wat te eten en dan door te rijden. Uiteindelijk misten we een aantal campings die we op het oog hadden en zijn we maar doorgereden richting Surfers Beach, ruim 330 kilometer verder dan onze vertrekplaats vanochtend. Zoals de naam al klinkt, een redelijk hippe en dus ook meteen drukkere plaats. Niet iets om heel lang te vertoeven is ons motto dan meestal. Doe mij maar de meer authentieke plekjes, de rest kan ik thuis en in europa ook wel zien.
We waren al gewaarschuwd door Emily dat er in deze omgeving een nogal grote camping zat met ook typisch volk zoals we het niet vaak tegenkomen hier in Australie…en gelijk had ze. De kinderen vinden het fantastisch want ze hebben 3 zwembaden, een groot springkussen enz enz maar ons doet het denken aan een soort Center Parcs en het daarbij behorende trainingsbroekenvolk wat er soms rondloopt, de Johnny’s en Anita’s van Aussie, (zonder iemand te beledigen he, ieder zijn pret :)), brrrrr, vanmorgen zijn we er dus snel weer vandoor.
Han is ondertussen voorbij gekomen, is net ontwaakt. Op Niek na slaapt de rest nog. Onze kerst is al voorbij, die van jullie bijna. Gaan we op naar oud en nieuw alweer……
Als we het halen, zonder haast te moeten maken en dingen te laten schieten op de weg ernaar toe, willen we toch kijken of we in Sydney kunnen zijn met oudjaar. Moet onvergetelijk zijn volgens de mensen hier. Er is zelfs een speciaal vuurwerk voor de kids al om 21.00 op de Harbour Bridge midden in de haven. Daar kijken wij altijd naar bij het 8 uur journaal op oudjaaravond, omdat Australie een van de eersten is en nu kunnen we er zelf staan… Daarna nog eens om middernacht. Eigenlijk een kans om niet te laten schieten denk ik, zal wederom een onvergetelijke ervaring zijn al moet ik nog niet teveel denken aan die mensenmassa en dan met 4 kids (moeders weer he, ziet overal beren op de weg). Ik denk dat ik ze maar aan me vastbind :), kan ik ze zeker niet kwijtraken, lol. Maar we zien wel, eerst nog maar eens een weekje genieten met elkaar en allerlei mooie plekjes die we nog tegen gaan komen en ervaringen die we nog op gaan doen, voor we aan oudjaar toe zijn. Daarna gaan we Dominique en Tim zien en samen nog heerlijk wat tijd doorbrengen. Daar kijken we ook allemaal heeeeeeel erg naar uit. Het voelt al heel dichtbij hoor en zeker nu ik mijn Aussie 04 (mobiele) nr heb en we lekker kunnen bellen wanneer we maar willen maar nu we toch alweer ruim 2 weken hier zijn en dichter naar het zuiden toe komen begint het ook wat meer te kriebelen om elkaar te gaan zien en weer lekker vast te houden. Moeten we het daarna weer een tijdje mee doen he :). Ze gaat in ieder geval proberen of ze ook een dag eerder in Sydney kunnen zijn, zodat we meer tijd hebben samen. We zien wel.
Isa en Tom zijn ondertussen voorbij gekomen, met geld om eitjes te kopen en brood, voor mij het sein dat de rest ook boven water is en dat we gaan ontbijten. Daarna op naar een volgende stek, waar weet ik nog niet, maar dat gaan jullie ongetwijfeld weer zien.

Jullie een goede nachtrust en no worries :)!